سکوت شبانه

لعنت به بعضی شبا ... چقدر دلم گرفته ، چقدر دلم برات تنگ شده ، چقد دلم ... دلم ...   بر تو و آن خاطره آسوده سوگندبر تو ای چشم گنه آلوده سوگندبر آن لبخند جادوییبر آن سیمای روشنکه از چشمانِ تو افتادهآتش بر هستیِ منآه آتش بر هستی منعمری هر شب در رهگذارمماندم چشم انتظارتشاید یک شب بیاییدردا تنهای تنهابگذشته بی تو شب هادرحسرت و جداییعاشقِ گم کرده ره، بی آشیانممانده بر جا آتشی از کاروانمزین پس محزون و خاموشمعشقت خاکسترم کرد ...در دستِ باد پاییزینشکفته پرپرم کرد،آه نشکفته پرپرم کرد،عمری هر شب در رهگذارمماندم چشم انتظارتشاید یک شب بیاییدردا تنهای تنهابگذشته بی تو شب هادرحسرت وجداییزین پس محزون و خاموشمعشقت خاکسترم کرددر دست باد پاییزینشکفته پرپرم کردآه نشکفته پرپرم کرد ... سکوت شبانه...

من از تنهایی اشباعم ، لبریزمغروبی سرد و غمگینم ، پائیزمدلم دل نیست ، دریا نیست ، مردابستکه موجی هم سراغش را نمی گیردکه نوری هم به رخسارش نمی تابدنه شوق زیستن دارد ، نه می میردتو ای دریا مرا در خویش پنهان کنبه موجی هم شده امروز میهمان کنمرا چون موج مردابی خروشان کنتو ای همسایه در من زندگی سازیبرایم مثل آوازییکی در گوش من انگار می گویدگلی امروز در مرداب می روید ... سکوت شبانه...